การได้เที่ยวกินใน เสิ่นเจิ้น สองสามวัน แล้วก็ ขับรถกลับ เซาเถาครับ
ไปให้ทันวันเกิดอาม่า (คุณยาย)
ตั้งหน้าตั้งตา ขับรถเกลือบ 500 KM
บนทางหลวง เต็มไปด้วย กล้องตรวจจับความเร็ว
แบบ คำนวนเวลา และเส้นทาง ไม่ต้องอาศัย ตำรวจทางหลวง
ให้เมื่อยตุ้มเลยนะครับ
รถติดได้เหมือนกันนะครับ แต่ บนทางหลวงหรือทางด่วน ไม่ติดเลยนะครับ แต่ขับ 110-120 ต่อชั่วโมง
ถ้าเมืองไทยนะครับ ถนนดีๆ แบบนี้ 140-160 สบายมาก แต่ที่นี่กล้องเยอะ
น้ำมันที่จีน มีสองตัวครับ 93 และ 97 และราคาคิดแล้ว แพงกว่าไทยนิดหน่อย แต่ไม่มากนัก
เนื่องจาก บริษัท น้ำมันยังเป็น รัฐวิสหกิจ และ จะแบ่งส่วนของรายได้ไปเป็น ภาษี ทางหลวง
ถนน หนทางเลย ดูแลดีมากอย่างนี้นี่เอง
ตลอดทางจะมีรถสิบแปดล้อวิ่ง เป็นระยะๆ ระบบการขนส่งของจีน ดีมากสำหรับชั่วโมงนี้
หลังจากขับรถ 4-5 ชม ก็ถึง ซัวเถาครับ
เมืองนี้เป็นเมือง ของเล่น ส่วนใหญ่ของเล่นเกรดบี หรือ ชี แบบว่าไม่ค่อยมีฟังชั่นจะผลิตที่เมืองนี้
เมืองนี้นอกจาก ของเล่น แล้วก็คือของกินครับ ผมแวะกินข้าวก่อนเข้าไปหา บ้านอาม่า
เห็นป้ายนี้ครับ
อาหลี ค้าแมว เนื้อแมว เป็นเนื้อที่ นุ่มหอมหวานของเมืองนี้ ผมแทบจะ ร้องไห้ เห็น แมวที่ โดนขังอยู่ในกรง
ที่กำลังจะงโดนแดรก ร้องเหมียวๆๆๆ ขอความช่วยเหลือ แต่สุดท้ายก็ไม่รอดนะครับ
เนื้อห่านพะโล้ที่ตั้งอยู่ข้างๆ ร้านแมว รสชาด สุดยอดไปเลยครับ เพราะมันกินพร้อมกับ ก๋วยเตี๋ยวชามโต
อดคิดถึงไม่ได้ กับรสชาด สุดยอดไปเลยนะครับ
ห่านพะโล้เป็นอาหารขึ้นชื่อของเมืองแต้จิ๋ว ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็มีแต่ร้าน ห่านพะโล้ อาหารแต้จิ๋ว จานต่อไปคือ ก๋วยเตี๋ยวหลอด
แบบแต้จิ๋ว
ใส่ ไข่ กุ้ง ถั่วงอก และ ไช้โป๊ว อร่อยจ้ะ
สำหรับคนไทยแล้ว ผลไม้ชนิดนี้ ราคา ค่อนข้างจะแพงนิดหนึ่ง แต่อยู่จีน กินเหมือน ถั่วลิสงเลยจ้ะ
อาหารอีกอย่างที่ อยู่ในตำนาน อาหารแต้จิ๋วนั้นก็คือ หม้อไฟต่างๆ เนื้อวัว เนื้อแพะ
อีกหนึ่งอย่างที่พลาดไม่ได้เวลาไปครับก็คือ ก๋วยเตี๋ยวเนื้อวัว
อธิบายยากจริงๆสำหรับรสชาดอาหารแต้จิ๋ว แต่ก็นะ อยากจะให้ไปลิ้มรสสักครั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น